BATAAN DEATH MARCH



Okay, I admit I’m too lazy to walk even a half kilometer, or even from my bed going down to our comfort room-lazy enough? I do have a lot of complains, whether the sun giving us its heat like a fire inside our bones or dust  in the streets, but sometimes my mind speaks, what about the kids in the streets, selling their goods under the heat of the sun, the dusts in their face and most of all the long walks. These made me think I am too lucky compare to them, or much more lucky compare to those who survived and died during the BATAAN DEATH MARCH.

Today april 9 is the 71st  anniversary of the now known as Bataan Death March. Confused about your feelings of being happy about the holiday? Or sad for the true meaning of april 9, part of me is happy and sad- happy not because today is a non-working day/holiday,  but because our Filipino country men who fought gallantly and defended  the bataan and our motherland  from  the Japanese invaders,(let us not forget the bravery of the americans too whether you like it or not). Let us thank them even  the bataan fell, let us thank them for risking their lives for us.

The death march started from the Japanese Army’s  large number of Prisoners of war (POW), the Japanese were unprepared, and so they forced to transfer the prisoners,  they  started walking from Maraviles to capas, during the march the prisoners suffers from Physical abuse,  starving,  thirst and the sun’s powerful heat, some of them died along the march, and some of them died from torture, those who fell during the march bayoneted and some are were beheaded by the Japanese officers. Upon reaching the San Fernando, the prisoners took a train to Capas, they were like sardines inside the boxcars with no ventilations and they suffer from heat inside until they reached Capas, so from Capas they were forced again to walk  9miles to Camp O’ Donell. But Even after they arrived at the Camp the prisoners still suffers and the count of the dead prisoners are still growing, rating from 30 to 50 prisoners per day, and a thousands more dead. Most of them who died in the march were buried in a mass graves dug by the Japanese.

Some of the prisoners were escaped during death march, but some are unlucky to escape as they were caught and killed, that is why it is difficult to determined how many really died during the march.               They were approximately 2,500 to 10,000 Filipino prisoners and 100 to 600 American soldiers who died before they could reached the Camp.

Let us not forget the true meaning of today’s Anniversary, it is not all about the holiday, it is all about the victims and the brave soldiers who fought for us. To those who died and survived the World War 2, we all salute you.

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

TEJEROS CONVENTION 1897: Ang Una'ng Eleksyon

Imahe
Eleksyon na naman, panahon na naman ng pakikipagplastikan sa isa’t-isa ng mga kandidato, panahon na naman ng dayaan? Ang mga magkakalaban nuon? Magkakampi na ngayon, ang mga magkatunggali nuon? Magkasangga na ngayon. Samu’t sari’ng pangako na naman ang bibitawan, pero may natutupad ba? Aba’y ewan ko. Ito rin ang panahon na marami’ng kalsada ang aayusin, pero sandali, aayusin nga ba? At bakit naman sa tuwing nalalapit ang eleksyon gagawin? Ano ang binabalak? Ano ang plano? Ang tunay plano? Marahil ang halos lahat sa atin ay alam na sagot. Sa nalalapit na eleksyon, mayroon na naman ba’ng mawawalan ng mahal sa buhay? Mababawian ng buhay? Mga gahaman sa kapangyarihan. Gagawin ang lahat para lamang manalo, dayaan, bilihan ng boto, dagdag bawas, marumi at magulo’ng eleksyon. Pa'no nga ba nagsimula ang eleksyon at kailan?     Sa kasaysayan sinasabi’ng at tinuturing na una’ng eleksyon ay ang Tejeros Convention ng mga Pilipino’ng Revolusyonaryo o mga kasapi ng ...
Magbasa nang higit pa

HENERAL LUNA

Imahe
Pasukan na naman, marahil ay isa ka sa mga mag-aaral na dama’ng-dama parin hanggan’g ngayon ang bakasyon, marahil ay bitin pa sa dalawa’ng buwan’g pahinga mula ‘sangkakutak na asignatura, mga kaliwa’t-kanan’g mga proyekto, at wala’ng humpay na mga pagsusulit, nagkakandarapa sa pag-abot ng mga minimithi’ng marka. Pero alam ko naman na naaalala n’yo parin ang kaklase’ n’yo, ang inyo’ng mga hinahangaan’g “kaklase”,  pero kaakibat n’yan ang masungit na guro, strikto’ng guro, at may mga med mainitin’g ulo na mga guro.                                                                               ...
Magbasa nang higit pa

ANG HALiGi

Imahe
Ang haligi ng tahanan, ang tagapagtaguyod ang simbolo ng katapangan sa pamilya, ang ama o ang lalaki, Sabi nga nila tayo daw masusunod, pero mayroon rin ibang nagsabing iba na raw ngayon sa panahong moderno, sa panahong di lang ang lalaki ang simbolo ng lakas at tapang, sa panahong kaya narin daw ng babae gampanan ang tungkulin ng lalaki, sa katunayan sa kasaysayan ng Pilipinas ay dalawang babae na ang naging Presidente, at isa na nga rito ay masyadong kontrobersyal, pero 'wag na nating ungkatin pa, basta ‘wag na ayos ba yon?.  Ano ang gusto kong ipahiwatig?, ano ang gusto kong sabihin?, eto yun eh, sabi ng kaibigan ko kahit gaano pa raw ka-angas ang isang lalaki pag si misis na ang nagalit, siguradong magtatago ang buntot nito, kahit sinong matapang ay dadaigin ng bangis ni misis, may kasabihan nga walang matigas na tinapay sa mainit na kape, dahil nga raw shotgun lang ang gamit mo pero iba ang gamit ni misis isang mabilis ngunit deadly naman kung gamitin eto ang machi...
Magbasa nang higit pa