TEJEROS CONVENTION 1897: Ang Una'ng Eleksyon

Eleksyon na naman, panahon na naman ng pakikipagplastikan sa isa’t-isa ng mga kandidato, panahon na naman ng dayaan? Ang mga magkakalaban nuon? Magkakampi na ngayon, ang mga magkatunggali nuon? Magkasangga na ngayon. Samu’t sari’ng pangako na naman ang bibitawan, pero may natutupad ba? Aba’y ewan ko. Ito rin ang panahon na marami’ng kalsada ang aayusin, pero sandali, aayusin nga ba? At bakit naman sa tuwing nalalapit ang eleksyon gagawin? Ano ang binabalak? Ano ang plano? Ang tunay plano? Marahil ang halos lahat sa atin ay alam na sagot.

Sa nalalapit na eleksyon, mayroon na naman ba’ng mawawalan ng mahal sa buhay? Mababawian ng buhay? Mga gahaman sa kapangyarihan. Gagawin ang lahat para lamang manalo, dayaan, bilihan ng boto, dagdag bawas, marumi at magulo’ng eleksyon. Pa'no nga ba nagsimula ang eleksyon at kailan?     Sa kasaysayan sinasabi’ng at tinuturing na una’ng eleksyon ay ang Tejeros Convention ng mga Pilipino’ng Revolusyonaryo o mga kasapi ng Katipunan na ginanap nuon’g Marso 22, 1897 sa San Francisco de Malabon, Cavite. Tama kahapon ay ang ika-isa’ng daan at labing anim na taon’g annibersaryo ng nasabi’ng pagtitipon.                                                                                                                      

 Ang layunin ng Tejeros Covention ay upang pag-isahin ang dalawa’ng bahagi ng Katipunan ang Magdiwang ni Bonifacio at ang Magdalo ni Aguinaldo. Pagbobotohan subalit hindi katulad sa kasalukuyan’g eleksyon ang mga maaari lamang dumalo nuon ay ang mga kasapi ng Katipunan, subalit ang nasabi’ng Convention ay isa pala’ng Eleksyon na pagbobotohan sa kung sino ang mamumuno sa Pamahalaan’g panghimagsik. Ilan sa mga dumalo ay sina Andres Bonifacio ang supremo ng katipunan, Danial Tirona, Mariano Trias, Artemio Ricarte at iba pa’ng mga myembro ng Katipunan, subalit kapansin-pansin na wala ang isa sa mga pinuno ng Rebulosyon na si Emilio Aguinaldo, sa kadahilanan’g nakikipaglaban, ang kabalintunaan nga naman ng buhay, kung sino pa ang wala sa pagtitipon ay siya pa ang nahalal bila’ng Pangulo, maganda’ng regalo ba ito kay Una’ng Pangulo? Na nuon ay kaarawan niya, sa edad dalawa’m pu’t walo ay nahalal sa pinakamataas na pwesto. Ang mas masaklap pa ang Supremo mismo ng Katipunan hindi man lang nahalal kahit sa ikalawa’ng Pangulo, bila’ng Consuelo de bobo sa Supremo inihalal siya sa mababang Posisyon bilang Kalihim sa Panloob o Director of the Interior.

Si Daniel Tirona di-umano ang isa ayaw sa Supremo, nilait ang pagkatao ni Bonifacio, sa galit ng Supremo, bumunot siya ng baril at hinamon si Tirona, nagkagulo sa loob ng kumbensyon, kaya dineklara ni Supremo na wala’ng bisa ang kanila'ng Eleksyon. (Oo tama ang basa niyo, Hindi Bolo ang binunot niya).

Ito rin ang naging mitsa ng di pagkaka-unawaan ng mga rebolusyonaryo nuon, nagkaroon nan g kampihan at naging daan  sa pagkamatay ng Supremo ng Katipunan, marami ang nagalit kay Aguinaldo hanggang sa ngayon-sa kasalukuyan.

 Ayun sa iba’ng Historyador ang nangyari’ng Eleksyon nuon ay may dagdag bawas? Uso na pala ‘yan nuon? Ang mga dayaan ngayon ay nangyayari na pala noon. Hanggang sa ngayon namamayagpag parin ang Magdalo, naging partido ito ngayon, wala ng nakakapansin sa Magdiwang.

Sana ang mga nangyari’ng gusot at mga pagkakamali nuon ay magsilbi’ng aral sa nangyayari ngayon, kaya mahalaga’ng bigyan’g pansin ang kasaysayan upang maitindihan ang nangyayari sa kasalukuyan. Sa halip na sisihin ang mga pagkakamali ng mga ninuno natin nuon, ay gawin nalang natin ngayon ang mga nararapat. Tama na ang sisihan sa kung sino ang mali o sino ang tama, gawin ang dapat gawin.