PRESIDENT RAMON MAGSAYSAY'S DREAM




An event suddenly appears into your mind especially when you’re sleeping, sometimes unpleasant, and it is like someone’s going to kill you, a person you don’t know, and you only saw him/her only in your dreams.

Experts says that dreams occur in the REM or rapid eye movement- Images or including emotions occur in our mind, dreams also can last a few secinds, or a minute, even 20 minutes. Dreams step into our minds involuntary.

Some people used dreams to tell your future or your fortune, in history Rizal used this-some historians believed this. According to Professor Ambeth Ocampo’s Rizal without the overcoat, there is a time when Rizal told his brother Paciano that dreams always regulated his actions, this proves during his first year at the University of Santo Tomas when he dreamed that he was taking an exam, a few next days later. Rizal woke up, going  to take the exam and when he sat for the exam he was surprised to discover that the question in his exam was the exact question he foresaw in his dreams.

16th of March 1957, Magsaysay had once told his nephew that he dreamed the he’ll be shot someday, well he maybe not died in a bullet, but he still died in a crash. His dream came true.

On March 17, 1957, Filipinos were shocked by the news that the 7th president of the republic of the Philippines died in a plane crash in Mt. Manunggal, Cebu. 
On the 16th of March 1957 Magsaysa left for cebu aboard an C-47 named Mt. Pinatubo, curious  by the plane's name, why they named it Mt.Pinatubo? in the book of Proffesor Ambeth Ocampo’s Death by Garrote:Looking Back 3, President Magsaysay told the newsmen that he named it after the highest peak in Zambales-Mt. Pinatubo, because this is the place where he hid and fought during his guerilla days.

After three hours, President Magsaysay’s plane landed in Lahug, Cebu where he greeted by the large crowd. So in Cebu, he went down on a motorcade in the town, attends dinner ball.  Magsaysay and his companions left Cebu at 1:15 am, after fifteen minutes the plane crashed  in Mt. Manunggal in Cebu.                                                                                                                                             

Filipinos Prayed for him, hoping that he survived the crash. For the twenty-six passengers in the plane only one survived-the journalist Nestor Mata, ironically he is the only one who did not fasten his seat belt, and the rest who died in the plane crash used the safety belt.

 Disaster does bring out the best and worst in people.
-Ambeth Ocampo-

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

TEJEROS CONVENTION 1897: Ang Una'ng Eleksyon

Imahe
Eleksyon na naman, panahon na naman ng pakikipagplastikan sa isa’t-isa ng mga kandidato, panahon na naman ng dayaan? Ang mga magkakalaban nuon? Magkakampi na ngayon, ang mga magkatunggali nuon? Magkasangga na ngayon. Samu’t sari’ng pangako na naman ang bibitawan, pero may natutupad ba? Aba’y ewan ko. Ito rin ang panahon na marami’ng kalsada ang aayusin, pero sandali, aayusin nga ba? At bakit naman sa tuwing nalalapit ang eleksyon gagawin? Ano ang binabalak? Ano ang plano? Ang tunay plano? Marahil ang halos lahat sa atin ay alam na sagot. Sa nalalapit na eleksyon, mayroon na naman ba’ng mawawalan ng mahal sa buhay? Mababawian ng buhay? Mga gahaman sa kapangyarihan. Gagawin ang lahat para lamang manalo, dayaan, bilihan ng boto, dagdag bawas, marumi at magulo’ng eleksyon. Pa'no nga ba nagsimula ang eleksyon at kailan?     Sa kasaysayan sinasabi’ng at tinuturing na una’ng eleksyon ay ang Tejeros Convention ng mga Pilipino’ng Revolusyonaryo o mga kasapi ng Katipunan na gi
Magbasa nang higit pa

HENERAL LUNA

Imahe
Pasukan na naman, marahil ay isa ka sa mga mag-aaral na dama’ng-dama parin hanggan’g ngayon ang bakasyon, marahil ay bitin pa sa dalawa’ng buwan’g pahinga mula ‘sangkakutak na asignatura, mga kaliwa’t-kanan’g mga proyekto, at wala’ng humpay na mga pagsusulit, nagkakandarapa sa pag-abot ng mga minimithi’ng marka. Pero alam ko naman na naaalala n’yo parin ang kaklase’ n’yo, ang inyo’ng mga hinahangaan’g “kaklase”,  pero kaakibat n’yan ang masungit na guro, strikto’ng guro, at may mga med mainitin’g ulo na mga guro.                                                                                                                                                            Bueno nabanggit ang ang pasukan o ang pagbabalik eskwela ng mga mag-aaral, sana lang ay huwag makontento sa mga itinuro lang, dahil marami parin ang mga dapat natin’ng matutunan, lalu’ng-lalo na sa atin’g kasaysayan, marahil at kilala na natin ang ilustrado at dating repormista’ng si Heneral Antonio Luna at kung ano
Magbasa nang higit pa

ANG HALiGi

Imahe
Ang haligi ng tahanan, ang tagapagtaguyod ang simbolo ng katapangan sa pamilya, ang ama o ang lalaki, Sabi nga nila tayo daw masusunod, pero mayroon rin ibang nagsabing iba na raw ngayon sa panahong moderno, sa panahong di lang ang lalaki ang simbolo ng lakas at tapang, sa panahong kaya narin daw ng babae gampanan ang tungkulin ng lalaki, sa katunayan sa kasaysayan ng Pilipinas ay dalawang babae na ang naging Presidente, at isa na nga rito ay masyadong kontrobersyal, pero 'wag na nating ungkatin pa, basta ‘wag na ayos ba yon?.  Ano ang gusto kong ipahiwatig?, ano ang gusto kong sabihin?, eto yun eh, sabi ng kaibigan ko kahit gaano pa raw ka-angas ang isang lalaki pag si misis na ang nagalit, siguradong magtatago ang buntot nito, kahit sinong matapang ay dadaigin ng bangis ni misis, may kasabihan nga walang matigas na tinapay sa mainit na kape, dahil nga raw shotgun lang ang gamit mo pero iba ang gamit ni misis isang mabilis ngunit deadly naman kung gamitin eto ang machi
Magbasa nang higit pa